دســتـــــانــی را در دســـتــانـــم قـــرار بــده..کــه پـــاهــایـــش بــا دیـــگـــری پــیــش نـــرود…
من همون ديوونه م که هيچوق عوض نميشه...
همونی که همه باهاش خوشالن اما کسی باهاش نمی مونه...
همونی که اونقدر يه آهنگ رو گوش ميده که از ترانه گرفته تا ريتم و خوانندش متنفر بشه....
همونی که هق هق همه رو به جون دل گوش ميده اما خودش بغضاش رو زير بالش ميترکونه.....
همونی که همه فکر ميکنن سخته، سنگه اما با هر تلنگری ميشکنه...
همونی که مواظبه کسی ناراحت نشه اما همه ناراحتش ميكنن...
همونی که تکيه گاه خوبيه اما واسش تكيه گاهی نيس...
همونی که کلی حرف داره اما هميشه ساکته...
من همونیم که همیشه به پای درد و دلات بودم
من همونیم که با صدام همیشه آروم میشدی
من همونیم که خیلیا رو بخاطر تو از زندگیش منها کرد
من همونیم که بخاطر تو خورد شدم ولی خندیدم
من همونیم که همیشه دلم برات شور میزد و نگرانت بود
من همونیم که هر روز صبح برات صدقه کم میکردم تا همه اتفاقای بد ازت دور شه
اره من همونم ولی تو ... خدا بزرگه خیلیم بزرگه ...
خیلیا بهم تهمت زدن و بهم برچسبای بدی چسبوندن بخصوص خانواده ات
مهم نیست من مثل همیشه صبورم و منتظر ...
صبر میکنم تا خدا جواب بده و منتظرم ببینم چطوری چوبش صدا نداره...
خدا بزرگه...یادت نره خدا هست همیشه هست...
ولی دیگه روت نمیشه ازش چیزی بخوای... چون یه ادم رو خورد کردی
تو به یه ادم بد کردی به کسی که همه کسش همه چیزش دارو ندارش تو بودی...
برو ببینم کجا میری ... تا کجا میری؟...؟
حرامت باشد لحظه که مرا به خودت عادت داد و رفتی......
نظرات شما عزیزان:
دسته بندی : <-CategoryName->
نویسنده: طالب عبودی
.
